πείτε το όπως θέλετε!

Μόλις έκλεισα την τηλεόραση επειδή πονοκεφάλιασα, έκανα ένα καφεδάκι και έβαλα δεύτερο πρόγραμμα ( ο αγαπημένος μου σταθμός ). Προσπαθώ να βάλω τις σκέψεις μου σε μία τάξη, για να τις αποτυπώσω εδώ, δεν ξέρω τον λόγο απλά μου την βάρεσε, οι σκέψεις που κάνω τον τελευταίο καιρό σχετίζονται με την επικαιρότητα, και ποιά είναι αυτή? φυσικά η οικονομική κρίση, που συνεχώς ακούμε! Προσωπικά δεν έχω παράπονο είμαι σε μία ικανοποιητική φάση στη ζωή μου, κάνω δύο δουλειές που αγαπώ και τις δύο, έχω πολύ καλά αφεντικά ζώ με τον αδερφό μου και ετοιμάζομαι για αραβώνες με τον καλό μου που μετά απ' αυτό θα μείνω μαζί του. Για να πάρω λοιπόν τα 1000 ευρώ τα πολυπόθητα στις μέρες μας, κάνω αυτές τις δύο δουλειές αλλά οπως σας είπα δεν παραπονιέμαι. Αυτό που με καίει και με πνίγει δεν είναι για την πάρτη μου, είναι για τους συνανθρώπους μου, τους κολλητούς μου, τον αδερφό μου που σήμερα μου είπε πως σε τρείς βδομάδες τελειώνουν οι δουλειές με το συνεργείο που δουλεύει και μένει χωρίς δουλειά. Εδώ και τρεία χρόνια έχει δεσμό με μία πολύ καλή κοπέλα, έκαναν όμως ένα τραγικό λάθος, τι έκαναν? να ονειρευτούν μία κοινή ζωή, η κοπέλα του δουλεύει σαν βρεφονηπιοκόμος 8ωρο με 400 ευρώ και μισά ένσιμα. Αυτό που θέλουν είναι να ζήσουν μαζί αλλά δεν μπορούν γιατί δεν έχουν χρήματα να νοικιάσουν ένα σπίτι, έχουν πτυχεία και οι δύο όπως και όρεξη για δουλειά. Η κολλητή μου έχει τελειώσει οικονομικό ΑΣΟΕ, δούλευε σε μία επιχείρηση, έμενε μόνη της, έκανε δάνειο για να φτιάξει το μικρό σπιτάκι της ώσπου έφυγε απο την δουλειά της γιατί της την έπεφτε το αφεντικό, ψαχνει για δουλειά εδώ και 4 μήνες αλλά δεν βρήσκει τίποτα, έκανε κι αυτή το ίδιο λάθος, ονειρεύτηκε να ζήσει αξιοπρεπώς, αλλλά..... Και πολλές άλλες τέτοιες περιπτώσεις μπορώ να σας διηγηθώ αλλά θα ξημερώσουμε. Σηκώνομαι το πρωί να πάω στην δουλειά και ακούω στην τηλεοραση συνεχώς για την οικονομική κρίση, για φτώχεια, για κακομοιριά, για πολιτικούς που τα τρώνε, βλέπω την υποκρισία των δημοσιαγράφων και των πολιτικών στο ζενίθ της, παιδεία μηδέν, υγεία μηδέν, κράτος μηδέν, ήθος μηδέν, περιβάλλον μηδέν, όλα στο βωμό του χρήματος! Απλά δεν αντέχω άλλο, στενοχωριέμαι τόσο πολύ, έχω φτάσει στο σημείο να μην μπορώ να χαίρομαι αυτά που μου συμβαίνουν, πως να το κάνω όταν βλέπω όλα αυτά γύρω μου? όταν πάω για καφέ με την παρέα μου και τους βλέπω όλους χάλια? όταν βλέπω τον αδερφό μου στο σπίτι να είναι χάλια? να σπάνε το κεφάλι τους για να βρούνε μία λύση, για προχωρήσουν. Γαμώ το κέρατό μου, που θα πάει αυτή η κατάσταση, κουράστικα, δεν ξέρω τι άλλο να γράψω, απλά μια ερώτηση, τώρα χρεώνουν και τα όνειρα????

τα όνειρα ; όχι , απλά τα απαγορεύουν ................

τι να πω? πράσινο φως από πουθενά, γενικότερα πάντα είμαι αισιόδοξη στη ζωή μου, ότι και να μου συμβαίνει, αλλά με αυτό, είναι..... πως να το πω..... νιώθω πως αν νιώσω αισιοδοξία θα γίνουν όλα πιο μαύρα!

το ίδιο νιώθω και΄'γώ ....φοβάμαι μήπως πιαστώ "κώτσος" μια που τα πραγματικά δύσκολα ακόμη δεν ήρθαν εδώ

εσύ τώρα καλού κακού δεν τη σπέρνεις απο τώρα αυτή τη μηλιά

θα ευδοκιμήσει λες?

αν δεν ευδοκινήσει εκεί ,τότε που;

(χαιρετώ ,εύχομαι να έχεις ένα καλό σ/κ Βέρα )

μακάρι να είχα την απάντηση! καλό σ/κ

Έγραφα ολόκληρο κατεβατό, αλλά κάτι έγινε, κόλλησε το μηχάνημα, και βαριέμαι να τα ξαναγράψω...
Τέλος πάντων, το ρεζουμέ ήταν πως μιά ζωή εμείς οι Έλληνες, είτε με τον ένα τρόπο, είτε με τον άλλον, την βρίσκουμε την λύση...
Μια ζωή έχουμε τα μεγάλα κεφάλια που μας τα τρώνε από όλες τις μεριές, αλλά πάντα επιβιώνουμε...
Γιατί γίνεται αυτό; Δεν ξέρω, δεν έχω εξήγηση... Ίσως είναι στο "κάρμα" μας, στο DNA μας, δεν μπορώ να πω...
Αυτό που ξέρω, είναι πως και πάλι, θα βγούμε νικητές... όλοι μας...
Αρκεί να κοιτάμε ψηλά, και να έχουμε αισιοδοξία...

μπράβο αισιοδοξία!! μακάρι να είναι έτσι όπως τα λες!!

στη μάνα σου το πες;

halla έγραψε:

στη μάνα σου το πες;

εμένα ρωτάς? δεν κατάλαβα

θα εννοεί προφανώς αν ξέρει η μάνα σου το πόσο ευαίσθητη είσαι

δεν ξέρω αν είναι ευαισθησία αυτό το πράγμα, το σίγουρο είναι πως είναι μεγάλη αδικία σε όποιον συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν μπορείς να μην επηρεαστείς όταν γίνετε δίπλα σου και το βλέπεις καθημερινά.Περισσότερο τσαντισμένη είμαι παρά στενοχωρημένη.

ευαισθησία είναι η ικανότητα το να αντιαλμβάνεσαι αυτό που συμβαίνει δίπλα σου και βέβαια άλλες φορές σε λυπεί και άλλες σε εξοργίζει .............