ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ ΤΡΙΤΗΣ
Ακούστε τι έπαθα η χριστιανή...
Προχτές μετά από το καθιερωμένο πρόγραμμα δουλειά -διάβασμα-Αγγλικά -δουλειές του μικρού ,εδέησα να πέσω στο κρεβατάκι μου κατά τις 12,00 το βράδυ.Ο ύπνος χάιδεψε τα βλέφαρά μου γύρω στις 2,00 γιατί βάλθηκα να δω και τον Λώρενς ..(που πάλι δεν τον τελείωσα)...
Καθώς λοιπόν κοιμόμουν ..τον ύπνο μου τον γλυκό....στο βάθος ,αλλά στο πολύ βάθος ακούω το τηλέφωνο .Πρέπει να χτύπησε και 10 φορές.Και ήταν 3 πάρά 10 το βράδυ.
Σηκώθηκα αλαφιασμένη ,εμπρός???
Από την άλλη γραμμή ένας θειός που έχω εκτός Αθηνών ....
Ελα παιδί μου,μην ανησυχήσεις ,είμαι καλά...αλλά σε παίρνω γιατί πριν από λίγο με πήρε μια φίλη τηλέφωνο που δουλεύει μια φίλη της στο αστεροσκοπίο, που της είπε ,ότι περιμένουν σεισμό στην Αθήνα μέσα στο επόμενο δίωρο.
Κανόνισε τι θα κάνεις ,πάρε το παιδί ,ξύπνα και την αδερφή σου με τα παιδιά και κατεβείτε στα αυτοκίνητα....
Μου ήρθε ο ουρανός σφοντύλι, γιατί καθώς μένω σε περιοχή που στον προηγούμενο σεισμό ,έγινε χαμός...ακόμα και στο σπίτι μου τα είδα όλα...
Και τώρα λέω???? Τι γίνεται??? Ψυχραιμία ...σε δυο ώρες είπε ,έχεις καιρό...
Προσπάθησα να σκεφτώ λογικά...κοιτούσα το παιδί απέναντί μου που κοιμόταν ,έφερνα στην μνήμη μου το σεισμό του 99 που ήταν τότε 4 μηνών παιδάκι και μου ερχόταν το εγκεφαλικό...
Αρον άρον άρπαξα ένα σακβουαγιάζ , έβαλα μέσα τα απαραίτητα και πήγα και ξεσήκωσα και την αδερφή μου...Δυο παιδιά είναι εκεί κάτω..!!
Να μην σας τα πολυλογώ ,τα παιδιά στο σαλόνι με θέα το δρόμο να κοιμούνται στους καναπέδες ,η μάνα μου και η άδερφή μου στην είσοδο του σπιτιού και εγώ στο αυτοκίνητο..να περιμένω το ραντεβού με τον σεισμό...
Και το τραγικό δεν είναι αυτό, το τραγικό είναι πως με έπιασαν οι τύψεις και πήρα και την κολλητή μου και τους ξεσήκωσα κι αυτούς και τον καλό μου ...
Ημασταν όλοι λοιπόν στους πέντε δρόμους!!!
Και περιμέναμε και περιμέναμε και ο καταραμένος δεν ερχόταν...εκεί κατά τις 6,30 το πρωί αποφάσισα να μπω στο σπίτι..
Πήγα και το παιδί στο σχολείο και εμπιστευτικά μια κυρία με έπιασε και μου είπε πως τα σώματα ασφαλείας είναι σε επιφυλακή από χτες το πρωί μέχρι και σήμερα το βράδυ...
Μου ήρθε εκείνη την ώρα...να την πνίξω....
Τι λες κυρά μου ,από που κι ως που τα λες...
Τι διάολο τσίπα δεν έχετε.Και εσύ ρε μπάρμπα τί στην ευχή με κοψοχολιάζεις μέσα στην άγρια νύχτα ..? Αφού ξέρεις τι έχω περάσει με τον προηγουμενο εγκέλαδο..να πάθω και κανένα καρδιακό και να αφήσω και το παιδάκι μου ορφανό..
Μα πάνω από όλους ,βρίζω τον εαυτό μου....
Που πας κυρά μου....Μετά σου φταίνε τα ανέκδοτα για τις ξανθιές....
Αι σιχτήρ .....και είμαι ξάγρυπνη όλη την νύχτα .Στην τελική αν είναι να πάω από σεισμό...ας πάω!!!
Καλέ μην γελάτε....τα χρειάστηκα!!!
ΥΓ ΤΟ ΒΑΖΩ ΣΤΑ ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΓΙΝΕΙ ΜΑΘΗΜΑ