Περί ΑΓΑΠΗΣ ο λόγος....

συμφωνώ με αυτό που λέτε, ότι ειναι ρομαντικά και τις περισσότερες φορές εικονικά, αλλά για να βρείς την δύναμη να προχωρήσεις στη ζωή με όλες αυτές τις δυσκολίες που έχεις να αντιμετωπίσεις χωρίς ρομαντισμό και φαντασία δύσκολα τα καφέρνεις, αν πάλι τα καταφέρεις σίγουρα θα έχεις χάσει κάτι σημαντικό, την δύναμη της ψυχής σου!!

coursaros έγραψε:

Exivos έγραψε:

Έχουμε έναν μοναδικό τρόπο να χαλιόμαστε με τη ζωή μας . που τελικά είναι πολύ ποιο απλή απ’ όσο θα μπορούσαμε να ???..αντέξουμε ?????.κανονικά δλδ θα έπρεπε να χαμογελούμε , να αγαπάμε , και να είμαστε αισιόδοξοι για όλα αυτά που μας συμβαίνουν ?..όμως , δεν ???και το πληρώνουμε ??.όλοι μας !!

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είναι τόσο δύσκολο να το κάνουμε αυτό...
Πραγματικά η ζωή είναι πολύ απλή, αλλά, μας έχουν φάει οι πολυτέλειές της...
Πόσο πιο ευτυχισμένοι ήταν οι άνθρωποι παλιότερα, που δεν είχαν τόσες πολυτέλειες, αλλά είχαν ο ένας τον άλλο δίπλα τους, ακόμα και αν ήταν άγνωστοι μεταξύ τους;
Σήμερα δεν μπορούμε να αγαπήσουμε τον εαυτό μας τον ίδιο...
Συνέχεια βρίσκουμε κάτι για να παραπονιόμαστε και να μιζεριάζουμε.
Πως λοιπόν να αγαπήσουμε τους άλλους, όταν δεν αγαπάμε τον εαυτό μας;
Και πως να καταλάβουμε τι ακριβώς σημαίνει αγάπη, από την στιγμή που από μια υπέρτατη έννοια, έχει γίνει μια χιλιοειπωμένη λέξη, και μια έκφραση που την χρησιμοποιούμε απλά για να "ανοίξουμε" κάποιες πόρτες και να κάμψουμε κάποιες αντιστάσεις;

Έχουμε φτάσει στο σημείο να κυνηγάμε τόσα πολλά, νέο μεγάλο σπίτι, καινούριο ακριβό αυτοκίνητο, όμορφα φανταχτερά ρούχα, βραδυνές εξόδους σε μεγάλες πίστες, και χάνουμε αυτά που έχουν πραγματική σημασία...
Χάνουμε το χαμόγελό μας, χάνουμε την επαφή με τον άνθρωπο που έχουμε μέσα μας, αλλά και με τον Άνθρωπο.
Δεν δίνουμε σημασία στο χαμόγελο κάποιου που περνάει δίπλα μας, όταν μας λένε καλημέρα βρίζουμε από μέσα μας και άλλα τέτοια...
Μήπως θα πρέπει να σταματήσουμε να κυνηγάμε τις πολυτέλειες και να ψάχνουμε να κατακτήσουμε τα ουσιώδη;
Και μήπως την επόμενη φορά που θα πούμε σε κάποιον "Σ' αγαπώ" να τον κοιτάμε στα μάτια όταν το λέμε, και να το έχουμε σκεφτεί καλά πριν το πούμε;
Λέω... μήπως..... ;